“Gelijk vanuit Wicked Jazz Sounds naar Schiphol, inchecken, a quick breakfast, boarden, voor de zekerheid een slaappilletje, en dan zitten we nu middenin een lay-over in Houston, eentje die 6 uur(!) duurt. Want we hadden mazzel: we hadden geen vertraging, maar waren veel eerder op de plaats van bestemming. That’s right, we hadden eerder moeten boeken.
Houston heeft een gigantisch vliegveld (het schijnt dan ook de op-drie-na-grootste stad van Amerika te zijn), maar verder dan Ruby’s Diner -50 meter verwijderd van de Douane-, zijn we nog niet gekomen… Tijd zat, we zijn pas halverwege die 6 uur..
O ja, waar gaan we naar toe? De Winter Music Conference in Miami. Een van de grootste Dance Music festivals van de wereld. Ben nu op weg om daar 9 boekingen te doen om zowel Risk Sound System als Wicked Jazz Sounds te representen… En als jullie dit lezen, heb ik daar al eentje van achter de rug, want vanavond bij aankomst in Miami, is het zsm de bagage in het hotel droppen en dan direct naar de Love/Hate Bar om achter de decks te kruipen.
Mr. V. warmt op (hoe hard is dat? Mr. V. warmt voor mij op. Omgekeerde wereld..) en Terry Hunter is ook in het huis. Best een dope line-up to start with.
En dat op de 1ste dag.
Dit is de eerste van een serie dagelijkse blogs over yours truly tijdens WMC Miami. De foto die je overigens ziet is van Ruby’s Diner, hier op airport Houston.
Niets interessants aan, maar daar zit ik nu tegenover met m’n laptop.
Stay tuned!”
